Күршебезгә бер малай

Кунакка кайткан.

Уйнаганда, болыннан ул

Бер бөҗәк тапкан.

«Камка бабай»ны иелеп

Алды кулына.

Такмаклады, ап-ак җәймә

Җәеп юлына.

Камканың шул исе китми,

Берни ишетми.

Гүя шәһәр малаен ул

Үзенә иш итми:

Мыегын да, канатын да

Һич тә селкетми.

Мин кулыма алган идем:

— Камка, кач, — дидем, —

Балаларың көтә сине,

Алар ач, — дидем.

Канатларын җилпеде дә

Китте ул очып.

Карап калды кунак малай

Авызын ачып.

Үпкәләде шәһәр кунагы —

Елмаймый, көлми.

Безнең авыл камкасы ул,

Урысча белми.

Йолдыз Шәрәпова